Vervolgens zeilde we de Spaanse zuidkust af, op weg naar Ibiza en Mallorca. De economische crisis in Spaans onroerend goed verbaasd me niets. Vanaf zee zag je overal bouwkranen en stilgelegde projecten. Op iedere boulevard meerdere makelaars kantoren op de duurste locaties. In de havens waren tal van plekken leeg, maar omdat deze waren gekocht om te speculeren door eigenaren zonder schip, was er toch vaak geen plek. Dat is inmiddels wel anders. We werden na deelname aan de Foundacion Hispania, een klassieke regatta in Palma de Mallorca, gesponsord door de Spaanse koning, zelfs gevraag om bij de jachtclub in Barcelona te komen liggen. ‘Den Coninck van Hispaengien heb ick altijt gheeert.’ Dus dat hebben we maar gedaan en nu zijn we lid geworden van Club Real Nautico Barcelona. Aan het begin van de Ramblas en aan de voeten van het standbeeld van Columbus, ligt op dit moment de Baccarat. Altijd in het zonnetje en op 2 uurtjes vliegen vanaf Amsterdam.